Otopark Havalandırma

Otopark Havalandırması

Otopark havalandırmasının amacı, otoparkın günlük normal kullanımı süresince, karbonmonoksit başta olmak üzere, motorlarda yanma sonucu ortaya çıkan egzoz gazlarını dışarı atmak ve bir yangın durumunda dumanı tahliye etmektir. Açık olarak kabul edilen otoparklarda havalandırma ve duman tahliye sistemlerine ihtiyaç duyulmaz. Bir otoparkın açık veya kapalı olduğu ise dışarıya olan açıklık alanına göre belirlenir. Kriter olarak bazı yönetmeliklerde açıklığın dış duvar alanına oranı esas alınırken, bazı yönetmeliklerde açıklığın döşeme alanına oranı esas alınmaktadır. NFPA 88A standardında, toplam duvar alanının, her düzeyde atmosfere açık kısmı %20’den az olmayan ve yapının en az iki tarafında açıklık bulunan park yerleri açık otopark olarak tarif edilmektedir. Açık olarak kabul edilen otoparkların en az iki cephesinde açıklık olması ve açıklık uzunluğunun toplam çevre uzunluğuna oranı- nın en az 0.40 olması gerekmektedir. İngiltere yönetmeliklerine (Document B) göre bir otopark katının açık otopark olarak kabul edilebilmesi için taban alanının en az 1/20’sinin açık olması ve bunun en az yarısı karşılıklı iki kenarda bulunmalıdır.

Binaların Yangından Korunması Hakkındaki Yönetmeliğe göre ise otoparkların açık otopark olarak kabul edilebilmesi için, dışarıya olan toplam açık alanın, döşeme alanının %5’inden fazla olması, dışarıya olan açıklıkların karşılıklı iki cephede bulunması ve her bir açıklığın gerekli toplam açıklık alanının yarısından fazla olması gerekir. Açıklıkların kuranglez şeklinde bir boşluğa açılması halinde, söz konusu boşluğun genişliğinin en az otopark kat yüksekliği kadar olması ve kurangleze açılan ilave her kat için en az kat yüksekliğinin yarısı kadar artırılması gerekmektedir.

Kapalı Otoparklarda Taşıt Emisyonu Otoparklar içinde kabul edilebilir iç mekan hava kalitesini korumak ve gerekli havalandırma debisini belirlemek için hareketli ve/veya park etmiş taşıtlar tarafından üretilen kirletici emisyon değerlerinin bilinmesi önemlidir. İçten yanmalı benzinli ve mazotlu taşıtların egzoz gazında, azotdioksit (NO2), karbonmonoksit (CO), benzen (C6H6), benapyren (BaP), sulphurdioksit (SO2 ), kurşun (Pb), kurum (C) ve ozon (O3 ) gibi maddeler bulunur.

Karbonmonoksit, azotoksitleri, kükürtdioksit, kurşun ve uçucu organik bileşikler insan sağlığında önemli YANGIN ve GÜVENLİK SAYI 153 9 etkiler yapar. Geleneksel yakıt (benzin, mazot) kullanan taşıtların kirleticileri, egzoz emisyonları ve buharlaşma emisyonları olmak üzere iki farklı süreçte yayılır. Egzoz Emisyonları: Egzoz emisyon oranı, önemli ölçüde aracın çalışma moduna bağlıdır. Küçük taşıtlar için üç çalışma modu kabul edilir: soğuk başlangıç, sıcak başlangıç ve sıcak stabilize. Başlangıç modu, aracın motorunun çalıştırıldığı ilk birkaç dakikayı kapsar. Motorun kapatılması ve soğumadan yeniden çalıştırılması sıcak başlangıç, motorun başlatma modu dönemlerinden sonra çalıştığı süreç ise sıcak stabilize modudur. Genel olarak CO, NOx ve uçucu organik bileşikler için emisyon oranları soğuk başlangıçta daha fazla, sıcak çalıştırma sırasında daha az ve stabilize çalışma modunda en düşüktür.